Safari en de rest.....

Het heeft even geduurd, maar hier ons volgende blog. We worden al aardig Afrikaans want we raken er al aan gewend dat er urenlang geen stroom is en op dit moment ook al vanaf gisteren geen water uit de kraan..
We lopen daarom een weekje achter en we gaan dus verder bij onze safari in Zambia waaraan we vorige dinsdag zijn begonnen.
Vanuit Mzuzu hadden we al vanuit Nederland een driver geregeld die ons in Zambia zou brengen en zou helpen bij de grens. Daar moet nl. een visum worden gekocht en nog een heleboel handelingen die heel veel tijd kosten!
De avond voor vertrek kregen we een appje dat de driver verhinderd was en er een ander was geregeld. We wilden graag ’s morgens om 6.00 uur vertrekken zodat we ruim voor het donker in Zambia zouden zijn. Dat ging al niet lukken, we reden tegen 9.00 uur pas weg. Typisch Malawi!
Toen we weg reden was het al snel duidelijk, deze uiterst vriendelijk man had nog nooit in een handgeschakelde auto gereden, wist totaal de weg niet, haalde op gevaarlijke momenten in en was nog nooit over de grens geweest.
Optrekken in z’n drie dus, allemaal meekijken en zelf via onze telefoon navigeren. Wat was dit spannend en wat voelden wij ons gespannen. Na de grensovergang heeft Richard zelf het stuur overgenomen om het laatste stuk te rijden, helaas wel voor een groot gedeelte in het donker.
Wat waren we opgelucht en dankbaar toen we veilig aankwamen bij de Marula Safari Lodge.
Woensdag hebben we twee safari’s gemaakt, ’s morgens en ’s avonds. Alle stress van de dag ervoor waren we snel vergeten….wat een ongelofelijk mooie ervaring! We hebben heel veel dieren gezien, leeuwen, buffels, luipaard, zebra’s, giraffen, olifanten, apen, impala’s en heel veel vogelsoorten.
Deze driver/guide was super goed en bracht ons soms op nog maar een paar meter afstand van de dieren!
Voor donderdag hadden we een fietstocht geboekt om de lokale bevolking te bezoeken.
Omdat de darmen van Richard en Adrie nog niet helemaal ok functioneerden, zijn Patrick, Marije en Aline met z’n drieën gegaan. Het was geweldig leuk en de mensen genoten van hun bezoek. Omdat in Zambia de vakantie nog niet begonnen was, hebben zij ook een schooltje bezocht.
Onze driver is bij ons gebleven, heeft genoten van deze paar dagen en wij ook! Heerlijke bedden, goed eten, schone buiten-wc en -douche, zwembad, lekker drinken…. Écht vakantiegevoel!
Vrijdagmorgen zijn we vroeg vertrokken terug richting Malawi, opnieuw met Richard achter het stuur wat een stuk rustiger voor ons was…
Begin van de middag kwamen we veilig aan bij Karin van Meeuwen in Lilongwe, zij woont al ruim 5 jaar in Malawi en wordt ondersteund door Stichting Stephanos. Zij motiveert en leert de lokale mensen om op een succesvolle manier het land te gaan bewerken en op die manier de armoede en honger te bestrijden.
Ook is zij actief in de kerk en op de bijbelschool, een prachtig werk dat zij mag doen!
We worden super gastvrij ontvangen en omdat er bij haar drie kunnen slapen, slapen Richard en Adrie in een dichtbijgelegen lodge.
We verkennen kort de stad Lilongwe, waar we een heerlijk ijsje hebben gescoord! Wauw…wat lekker!
Zaterdagmorgen gaan we met Karin de dorpjes bezoeken waar zij werkzaam is. Opnieuw een belevenis! De armoede is er groot, geen enkel kledingstuk is heel en schoenen heeft bijna niemand.
Precies deze morgen was er zondagsschool, die door ruim 60 kinderen werd bezocht. Ontroerend om deze kinderen uit volle borst te horen en zien zingen: Lees je Bijbel, bidt elke dag, zodat je groeien mag! Ook zij mogen het Evangelie horen en dat in de dorpjes waar het bijgeloof angstwekkende vormen heeft dat zelfs kan leiden tot moord en verkrachting.
’s Middags mogen we de auto van Karin gebruiken om een kinderziekenhuis te bezoeken waar een oud-college van Marije en Aline op dit moment werkt. Hij geeft een rondleiding en we zijn uiterst verbaasd over het prachtige hospital! Het is geheel gedoneerd door een Amerikaan uit Texas en geeft goede zorg aan moeder en kind. Onder toezicht van deze donateurs is dit dus ook mogelijk in Malawi…..
Zondagmorgen gaan we met Karin mee naar de internationale kerk in Lilongwe. Deze dienst wordt bezocht door veel nationaliteiten en ligt dichter bij de kerkdiensten die we in Nederland gewend zijn.
Maandagmorgen zijn we naar Nkhoma vertrokken.
En weer is dit een belevenis op zich…. Met de tuktuk naar het minibus station en met de minibus naar Nkhoma. Heel normaal dat er 19 personen in deze minibus zitten! Pff…afgeknelde armen en benen na ruim een uur!
Voor Aline en Marije begint nu het feest van de herkenning. Nkhoma… waar zij 15 weken geweest zijn in 2016, is nu onze bestemming. Geweldig leuk om te zien hoe ze hier hebben gewoond, gewerkt en geleefd al die weken.
’s Middags om vier uur gaan we de Nkhoma Mountain op! Eigenlijk zagen Richard en Adrie hier wel tegenop, maar we laten ons niet kennen! Het beloofd een prachtige zonsopgang te worden en die willen we graag met elkaar beleven.
Maar wat een klim….. Gelukkig doen we het in twee keer. We slapen namelijk in een berghut (nou ja…slapen…behalve toen Richard dacht dat er iemand aan de deur stond en midden in de nacht in het Engels begon te roepen: hee...sir…what‘s the problem) waar wel een matras op de grond ligt maar geen dekens zijn.
Maar eerst maken we een vuurtje waarboven we marshmallows en worstjes roosteren. Dat smaakt heerlijk met ons meegebrachte brood! Om 19.30 liggen we er al in….want de wekker staat op 4.00 uur! Na nog een zware klim in het donker, bereiken we de top. En eerlijk is eerlijk….een geweldig uitzicht!!
We wachten rustig de zonsopgang af en genieten van de absolute stilte die hier heerst. Wat is de schepping bijzonder mooi!
Natuurlijk maken we heel veel foto’s en dan begint de afdaling. Die is minder zwaar en om 9.00 uur zijn we weer terug bij ons huisje. Dan kunnen we eindelijk op ons heerlijke bed een dutje doen!
Pas ’s middags lezen we dat we 507 hoogtemeters hebben gemaakt, 11 kilometer enkele reis hebben gelopen, het eerste deel van de tocht medium zwaar was en het laatste voor gevorderden!
De rest van de middag kunnen we heerlijk relaxen en ook morgen staan er geen bijzondere dingen op het programma. Langzamerhand gaan we ons voorbereiden op onze terugreis!
En dat heeft twee kanten, we hebben het geweldig naar onze zin en hebben ontzettend veel gezien, gedaan, gehoord, beleefd, maar we verlangen toch ook wel weer een beetje naar onze lieve familie, buren, vrienden, ons eigen huisje, onze eigen douche (met warm water), ons eigen bed én een wasmachine die volop kan gaan draaien…

Helaas door slecht internet, kunnen we nog geen foto's uploaden, maar zodra we weer in Nederland zijn zullen we het goedmaken!

Veel liefs vanuit Malawi,
Richard, Adrie, Marije, Aline en Patrick