Weer veilig thuis!

Dit is alweer onze laatste blog. Wat zijn deze vier weken voorbij gevlogen!!
Inmiddels zitten we weer veilig en gezond thuis op de bank en willen jullie mee laten lezen met onze laatste dagen in Malawi en onze eerste dag thuis.
De woensdag in Nkhoma hadden we geen druk programma meer.
’s Morgens hebben Marije en Aline ons een rondleiding gegeven in het Nkhoma hospital waar zij in 2016 zoveel weken stage hebben gelopen. Verschillende oud-collega’s en mede-studenten hebben we ontmoet, wat was dat leuk!
Wat een groot verschil met het hospital in Embangweni. Duidelijk is nu wat een mooi werk o.a. Piet en Estelle al die jaren in Nkhoma hebben mogen doen. De gebouwen zijn mooi afgewerkt en ook de materialen zoals de bedden, matrassen en apparatuur zijn van veel betere kwaliteit.
Vanzelfsprekend heeft dit ook grote gevolgen voor de patiënten die onder comfortabelere omstandigheden hulp kan worden gegeven. Natuurlijk blijft het een hospital en blijft het Malawi maar er is veel voortuitgang gerealiseerd.
Mooi om dit doel voor ogen te houden als het in Embangweni soms ook zo moeilijk is om door te gaan met de renovatie!
We wilden graag ’s middags Nicole bezoeken, een Nederlandse vrouw die vlakbij het hospital een groot aantal kinderen opvangt die niet thuis kunnen wonen om wat voor reden dan ook.
We hadden geen afspraak gemaakt en helaas was zij precies deze dag naar de stad Lilongwe.
Aan het eind van de middag hebben Marije en Aline even heerlijk bijgepraat met de bekenden uit 2016.
Donderdagmorgen stond de wekker vroeg, 5.15 uur want we wilden rond 6 uur met de minibus naar Lilongwe vertrekken. Opnieuw een belevenis in een afgeladen vol busje. Als wij dachten dat er niemand meer bij kon, werden er nog twee mensen bij ingedrukt. Gelukkig stonden we met ruim anderhalf uur veilig bij de houtmarkt! Natuurlijk wilden we nog wat kopen en het onderhandelen kon beginnen. Vijf keer de normale prijs vragen is heel normaal. Alle handelaren doen alsof je hun grootste vriend bent en de beste prijs vragen, maar ondertussen….
Toen Patrick het afgesproken bedrag ging betalen gaf hij het aan diegene waarmee we onderhandeld hadden. Maar er was blijkbaar onduidelijkheid wie er recht op had, want er ontstond een heus handgemeen. Wij hadden onze souveniers en hebben ons maar omgedraaid….
Bij Karin hebben we onze koffers en handbagage zo efficiënt mogelijk ingericht en nog gezellig een heerlijk bakje koffie/thee/fris gedronken. Wat waren we blij met de gastvrijheid en spontaniteit van Karin deze dagen!
Precies om half 12 (jajaja… het kan dus wel ;) ) kwamen de twee taxi’s die ons naar het vliegveld zouden brengen. Tijd om afscheid te nemen van Karin en Judith en aan onze terugreis te gaan beginnen!
De eerste vlucht naar Addis Abeba verliep prima, maar onze tweede vlucht richting Wenen vertrok in plaats van 23:45 uur pas om 3:00 uur! Dat betekende dat we onze vlucht in Wenen misten want we hadden daar twee uur overstaptijd. En toen begon de zoektocht naar een andere vlucht richting Amsterdam. De luchtvaartmaatschappij heeft z’n best gedaan, maar helaas… de eerste mogelijkheid was zaterdagmorgen om 7.20 uur. Er werd een hotel, eten en drinken geregeld en we hadden geen andere keus dan er maar iets van te maken. Na al deze weken zijn we in ieder geval allemaal met glans geslaagd voor de cursus “omgaan met onverwachtse veranderingen”!!
Het nadeel ervan was dat we een hele dag in Nederland moesten missen om te wassen, boodschappen te doen, auto inrichten voor de komende werkweek…
Maar het voordeel was wel dat we heerlijk konden douchen/badderen en bij konden slapen.
Een grotere overgang was niet denkbaar: van het arme Malawi naar de luxe van een 4-sterren hotel met een lunch-, diner- en ontbijtbuffet!! We hebben nog nooit bewust zo lekker gegeten denk ik….we hebben wel tien keer tegen elkaar gezegd hoe lekker het allemaal was!
Zaterdagmorgen vlogen we zonder problemen richting Amsterdam, waar de ouders van Marije en onze buurmannen Peter en Arjen klaar stonden om ons op te halen. Rond 12.00 uur reden we de Heemskerklaan in. Thuis……
Daar wachtte ons een complete verrassing, de buurvrouwen Nelleke en Martine hadden de veranda schoongemaakt en de tafel stond vol met alles voor het middageten: broodjes, croissantjes, krentenbollen, kaas, worst, jam, hagelslag, melk, sinaasappelsap….wat super!!
Na de nodige knuffels en verhalen hebben we gezellig met elkaar gegeten.
En toen moesten toch nog wel de koffers leeggemaakt en de wasmachine aangezet. Alles rook naar Afrika, dus we konden aan de gang! Gelukkig mochten er ook een paar wassen bij Nelleke draaien, want bij onze eigen eerste was…..lekkage!! Wat geweldig dat Harry de loodgieter op zaterdagmiddag bereid was om de verstopping op te lossen zodat we alsnog wat weg konden werken.
Toen Richard de Caddy ging starten, lukte dat ook niet maar dat was alleen maar een lege accu. Met de startkabels werd ook dat probleem verholpen!
Vanavond hebben we heel ordinair genoten van oer-hollandse patat met een frikandel, haha….

En nu zitten we op de bank, alles van de afgelopen weken een beetje te verwerken.
Wat hebben we ontzettend veel meegemaakt met elkaar, mooie dingen, verdrietige omstandigheden, armoede, gevaarlijke ritjes, doorzettingsvermogen van en respect voor daar wonende Nederlanders, uren zonder stroom, uren zonder water, ziekte, zondagsschool, lokale kerkdiensten, overvraagde prijzen, prachtige natuur, het besef dat geluk niet zit in materieel bezit!

We zijn ontzettend dankbaar dat we met elkaar weer gezond en veilig thuis mogen zijn!
Onvergetelijke weken liggen achter ons. We hebben een klein steentje mogen bijdragen aan de renovatie van het hospital in Embangweni en vervolgens ook veel van de cultuur en natuur in Malawi kunnen ervaren.

Iedereen die ons heeft gesteund willen we héél hartelijk bedanken. Het meeleven (op welke manier dan ook) was en is voor ons een warme deken, geweldig fijn en weet dat we dit enorm waarderen!!
Na het uitzoeken van onze ruim 2.500 foto’s hopen wij er nog een aantal op dit blog te plaatsen en ook is het de bedoeling dat we t.z.t. ons fotoboek online hier zullen delen.

Bedankt voor het lezen en liefs van ons allemaal,
Richard, Adrie, Aline, Marije, Patrick